نقش سرمایه فکری و اخلاق حرفه ای بر قابلیت یادگیری سازمانی و تسهیم دانش

مقدمه: رعایت ملاحظات اخلاقی در آموزش عالی و ارتقاء اخلاق حرفه ای اساتید به عنوان الگوهای علمی و رفتاری، می تواند در اشاعه ی فرهنگ تسهیم دانش، اطلاعات، ایده ها و تخصص ها مؤثر باشد. به همین دلیل توجه به اخلاق حرفه ای و پیامدهای آن از اساسی ترین موضوعات پژوهشی در حوزه های سازمانی است. هدف پژوهش حاضر بررسی و کشف اثر میانجی اخلاق حرفه ای در روابط سرمایه فکری با قابلیت یادگیری سازمانی و تسهیم دانش است. روش: این تحقیق بر حسب هدف کاربردی و بر اساس شیوه گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی است. جهت رسیدن به هدف پژوهش، نمونه ای به حجم 125 نفر از جامعه ی 171 نفری اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد اخلاق حرفه ای، سرمایه فکری، قابلیت یادگیری سازمانی و تسهیم دانش جمع آوری گردید. به منظور بررسی روابط متغیرها در الگوی مفهومی از مدل معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که رابطه بین سرمایه فکری با تسهیم دانش از طریق اخلاق حرفه ای میانجیگری می شود. ولی نقش میانجی اخلاق حرفه ای در رابطه بین سرمایه فکری و قابلیت یادگیری سازمانی تأیید نشد. همچنین نتایج نشان داد که بیشترین میزان همبستگی معنی دار به رابطه بین سرمایه فکری با قابلیت یادگیری سازمانی مربوط می شود. در الگوی مورد نظر، تمام وزن های رگرسیونی– به غیر از رابطه بین اخلاق حرفه ای و قابلیت یادگیری سازمانی– از نظر آماری معنی دار بودند. نتیجه گیری: توجه به اصول اخلاق حرفه ای و مدیریت و توسعه ی سرمایه ی فکری در دانشگاه ها که از آن ها انتظار می رود به عنوان کانون خلق دانش عمل کنند؛ می تواند در ترویج فرهنگ به اشتراک گذاری دانش در بین اعضا، از اهمیت قابل توجهی برخوردار باشد.